Spiegels

Net terug van het middageten, lekkere rijst met wat kool, spinazie, tofu, omelet en ik denk een gedroogd sardientje. Lekker en gezond eten hebben ze hier op de Univ, overal trouwens. VN'ers gebruiken nauwelijks vet in tegenstelling tot bij ons.
Hai is vandaag niet komen opdagen, ik vermoed dat hij thuis werkt aan zijn doctoraat. Zit hier dus alleen op een bureau met een aardige buurman die drie woorden Engels kan en 4 woorden Frans. Nuja, zoveel als ik Vietnamees spreek eigenlijk...

De laatste drie dagen heeft het hier geregend, motregen de hele dag lang met soms een stevige bui er tussen in. Op het plafond in mijn kamer zijn er al 4 vochtplekken, maar het drupt nog niet steeds niet door. Vandaag ook voor de eerste keer mijn was laten doen. Onderbroeken doe ik snel op de hand, maar grote stukken mag eigenlijk niet. Het is een service van het hotel, je betaalt per kilo en na een dag krijg je je schone was weer terug. Tenminste dat hoop ik toch! Strijken zullen ze wel niet doen, maar echt netjes hoef ik er hier toch niet bij te lopen.
Diezelfde regen zorgt ervoor dat mijn wifi niet meer functioneert, ik begrijp het causale verband nog niet helemaal, maar volgens Mai ligt de oorzaak in de neerslag. Ergens zou het nog kunnen hoor, want alle kabels, elektriciteit en telefonie, liggen hier bovengronds. Liggen, een juistere beschrijving zou zijn, gedrapeerd over houten palen en daken. Honderderden dunne zwarte kabeltjes onbeschermd, soms een kunststoffen boxje, waar lokale verkoopsters stroom uit tappen. De talloze doodskopjes (Vietnamese stijl!) schrikken hier niemand af.

Nog een grappig weetje, de meeste spiegels hebben hier een kantel systeem en staan meestal naar beneden gericht. Ik zie dus mijn buik als ik mijn handen was, waar de meest VN'ers waarschijnlijk hun hoofd zien.

Daarjuist kennis gemaakt met een Australiër in een bureau hier naast. Hij doet hier vrijwilligerswerk en zou hier komen meewerken aan een groot project: de bouw van een groot viaduct en snelweg. Hier aangekomen was het project gecanceled of in ieder geval uitgesteld. Hij heeft dus niet echt iets te doen... Hij probeert zijn collega's nog wat te onderwijzen, maar die worden natuurlijk ook steeds slimmer!
Wel een typische situatie
een beetje te vergelijken met mijn project, dat plotseling pas gaat worden gebouwd in 2015...

Vanochtend was ik een half uur later dan gepland op bureau, ik stond in een ordinaire file! Een twintigtal minuten stonden we muurvast. Geen beweging mogelijk, enkel zwermen scooters die aan voorbij schoten. Ik snap er nog steeds niets van, maar na een half uur reed alles weer vlot.

Hanoi is en blijft een wonderlijke stad...