Dag -6- Verlaten van Hostel en op weg naar nieuw avontuur

Daarjuist toch nog maar even het hostel een beetje gefilmd en een foto gemaakt van Hai en haar helpers. Ze was weer druk in de weer met telefoontjes, dus een echt afscheid was er niet bij. Misschien wel jammer, maar ik overdenk toch sterk om naar het hetzelfde hostel terug te gaan. Misschien niet slim,omdat er nog beter te vinden is, maar dit ken ik... Dus kies ik even voor zekerheid en bekendheid. Ik weet ook nog niet in wat voor toestand ik ga aankomen na Quang Tri. Gisteren mn eerste Malarone pil genomen, anderhalve dag voor aankomst> Dus nog mooi op tijd. Heb helemaal geen last van bijwerkingen gehad. Ik zou zelfs durven zeggen dat ik beter door heb geslapen! Maar mischien is dat omdat ik ook steeds beter gewend geraak aan Hanoi. Ik was in het begin veel te, hoe zeg je dat, 'up tied' te nerveus. En dat is nu juist het interessante aan Hanoi, enerzijds vraagt de stad van je dat je super goed oplet anders ben je in no time platgereden anderzijds gaat alles makkelijker als je het wat los laat. Een heel vreemde combinatie. Aan de andere kant, je kan niet op alles letten, daar zijn er te veel prikkels voor. Dus kan je er maar beter rustig en kalm onder blijven.
Vietnamezen zijn erg fatalistisch, misschien heeft het daar wat mee te maken... als je ziet hoe zij hier oversteken! wouw, zo kalm en sereen in 1 rustig wandelingetje< Bij mij gaat het nog altijd in stukjes, al gaat het al beter. Kan ook steeds beter tegen het opdringerige en de ronduit agressieve verkoopstechnieken. Het qfdingen gaat nog steeds ronuit slecht, soms lukt het een beetje, maar ik hou het niet lang genoeg vol denk ik. Maar ja, of iets me 15 of 20 eurocent kost, doet er voor mij niet zo heel veel voor.

De bus vanmorgen was wel anders dan gisteren... jeetje deze chauffeur dacht dat hij in een videospelletje zat met de opdracht zoveel mogelijk scooters van de weg te rammen. Auto's, fietsers alles moest wijken voor deze dolle man. Wat een rit, 3 haltes zijn we gewoon voorij gezoefd en twee keer moesten mensen er echt al rijdend uitspringen. De VN'ers vinden dat grappig, tenzij het juist hun halte is...
Maar once again zijn we in een stuk aangekomen dus ga ik niet klagen.
Overal langs de kant van de weg zie je bandenplakkers en mensen met fietspompen. En dqt is ook niet verassend met de hoeveelheid reusachtig gapende scheuren in het wegdek, de gaten en de uitstekende voorwerpen.

Vanavond vertrek ik met de nachtbus, hoop dat de wegen buiten Hanoi wat beter meevallen. Maar ach, ik heb dat toch niet in de hand, dus kan ik er beter niet over nadenken en gewoon net alle andere trachten de slaap te vatten.

Zo... nu maar weer eerst aan het werk<
Het zou kunnen dat je de volgende dagen niets van me hoort, schrik niet...
Ik weet niet hoe ver de telecommunicatie en de toegang tot het wereldwijde web is doorgedrongen tot de meer landelijke gebieden.
Ik ga er snel achter komen, maar eerst nog een dagje buro!

Hoop weer tot snel

dag -5- Ministeries en achter een buro zitten

Daarjuist mijn rekening gevraagd voor zes nachtjes slapen. Een enorm bedrag, maar nog steeds bijna geen geld.
Ik betaal 10 dollar per nacht en dat is een hele goed deal als je Europeaan bent. Ik moet het hostel 1 135 000 dong, dat is inclusief enkele flessen water en een avondmail dat Mai me had voorgeschoten.
Ik blij dus! 20 euro is 500 000 dong, dus ik heb 6 nachten geslapen voor een kleine 45 euro. (7 euro per nacht, terwijl ik had gerekend op 10)

Ondertussen is er hier een vreselijke regenbui gestart... Het water valt werkelijk met bakken uit de hemel.
Was gelukkig net binnen, geld afgehaald en eindelijk van die overheerlijke bananen gevonden.
En een mango, tenminste dat hoop ik. Hoop er snel achter te komen.

Ondertussen ook nog bliksem... kijk eens aan, mooi mooi

Vandaag wel een productieve dag gehad. Ben samen met Hai naar het Ministerie van Natuurlijke grondstoffen en milieu geweest en we werden heel vriendelijk ontvangen. Daar hebben we dus een goede ingang gevonden voor de rest van het onderzoek. Ben daar erg blij mee, want Ministeries zijn hier als bunkers, je moet eerst kilo's administratie in orde maken om maar tot een poging tot afspraak te komen. Maar een Westers gezicht doet veel... blijkbaar!

Morgen vertrek ik samen met Hai op veldwerk naar de Quang Tri provincie, we nemen de nachtbus.
Hai gaat zorgen voor goede plaatsen, zodat we een stoel krijgen die lichtjes achterover kan hellen. Het wordt een tocht van 6 tot 6... 12 uur in een Vietnamese bus, een waar avontuur!

Vandaag ook eindelijk wat kunnen schrijven, zo in een bureau met airco en niet te veel lawaai kan ik pas echt goed werken.
De eerste pagina's van een nieuwe thesis zijn alweer af...
Ze zijn nog niet van bijzondere kwaliteit, maar dat komt nog!

Ik kijk echt uit naar Quang Tri (Kwaan Tjie), weg van deze immens drukke stad naar het platteland!
Daarjuist nog een gesprekje met een van de hostelgangers die er helemaal gek van werd. Hanoi is echt hectisch, heel veel indrukken tegelijkertijd en constant opletten om niet overreden te worden. Het went wel hoor, de eerste dagen was ik ook bangig, maar ondertussen gaat het wel. Vanmiddag zelf een 3 baansweg overgestoken. Dat is zowat het grootste dat ze hier hebben.

Oja, voor ik het vergeet... Ik heb de bus genomen vanmorgen en daarjuist. Toeristen vergeten dat hier ook bussen rijden, en dat terwijl ze 2 keer niets kosten.
Vanmorgen ging iets vlotter dan vanavond, zat midden in de spits als een sardientje tussen allemaal Vietnamezen.
Wel allemaal heel goed geregeld, met een meneer die je een ticketje komt verkopen. Op en af stappen is wel avontuurlijk, want de buschauffeur wil zo min mogelijk tijd verliezen, je moet dus met z'n allen heel snel door een bijzonder klein deurtje. Opstappen gebeurt meestal al rijdend, ook spannend!

En het blijft hier maar door regenen, ik wist niet dat een golfplaten dak zoveel lawaai kon maken!

--

Juist drie gekke kerels ontmoet...
Slapen hier nog een nacht en vertreken dan op een scooter naar Ho Chi Minh City
zoals die mannen uit top gear!
echt te zot, allemaal met eem roze geverfde helm.
HCMC is zo'n 1600km van hier, over kleine weggetjes
hoop dat ze het halen... en dat de scooters niet halverwege sneuvelen
misschien kom ik ze nog tegen in quang Trin, want dat ligt Centraal.

Heerlijk zo'n gekken
een Duitser een Colombiaan die er uit ziet als een Ier en een Engelsman
wat een gezelschap, 3 pink knights...

Zo, dat was het weer voor even.

tot schrijfs

Dag -4- Museum of Fine Arts

Vandaag was het zondag,
bij ons is dan zowat alles gesloten... Hier niet! Het is ook niet drukker dan gewoonlijk, maar zeker niet minder.
Iedereen werkt hier 7 dagen op 7, zeker voor de kleine verkopers om de simpele reden dat er anders geen brood op de plank ligt 's avond. Dat brood moet je wel figuurlijk zien, want het hoofdbestanddeel van een maaltijd is, je raadt het wel, rijst...
Of een afgeleide vorm van rijst.

Vandaag een enorme wandeling richting het fine arts museum gemaakt. Maar eerst nog naar m'n afspraak aan het beeld van Tao Loa Pien (denk ik toch). Ik stipt op tijd, maar niemand te zien. Na een kwartier nog niemand en toen had ik het wel gezien!
M'n tocht verder gezet, langs het oude Hanoi Hilton! , richting mijn museum van de dag.
Twee keer foutgelopen, maar er dan toch eindelijk geraakt.
Daar aangekomen kom ik er achter dat ik te weinig geld mee heb, in m'n boekje stond 10 000, maar deze dame vraagt me er 20 000. Probleem dus! Ik laat haar zien dat ik niet meer bij me heb, waarop deze dame vriendelijk lacht en een ticket scheurt van het andere boekje... een ticketje voor 7 000!
Was mijn wandeling toch niet voor niets.

Het museum was erg mooi, al was er weinig uitleg. Opnieuw erg veel ceramiek, prachtige vazen met geweldig glazuurwerk.
Heel fijn werk.

Verder was er een onderscheid tussen het traditionele schilderwerk en de olieverfschilderijen die zijn ontstaan na de Franse bezetting. Je ziet dat er eerst een heel duidelijke beïnvloeding is qua stijl, soms op het hilarische af! Zonnebloemen of een duidelijke Picasso kopie...
Na deze periode ontstaat er meer een mix van stijlen, het oude Vietnamese maar dan met olieverf.
Veel oorlogthema's en socialistisch realisme.

Dan tijd voor de lange terugweg, door een straat die ik ga onthouden!
Veel mooie klerenwinkels, niet met de altijd terugkerende toeristen t-shirts, maar met zijden (natuurlijk ook gewoon voor toeristen!) pakken, jurken, ... zelfs slaapzakken van zijden! heel mooi allemaal!

Terug in m'n hostel nog even een zoektocht naar bananen, maar die missie is niet geslaagd.
Het nadeel van wandelende winkeltjes (vrouwtjes met van die schouderdragers) is dat je niet weer ze uithangen en wat ze vandaag weer mee hebben. "Maar ik heb geen bananen vandaag" dus

Morgen met de bus 14 naar het IG, hoop dat dat een beetje meevalt.
Vorige keer was er Hai er nog bij (van de luchthaven tot de rand van Hanoi), maar nu alleen op een traject dat ik helemaal neit ken. Ik heb het adres meegekregen, dus ik zal het wel vragen. Bij de grote baan aan de grote witte gebouwen moet ik eruit... : )

Tot snel

Dag -3- Vietnamese Musea dag en winkelen

Vandaag alweer een koele dag, ik ben blij dat de weergoden hier rekening met me houden.
27° graden is echt goed te doen, 35° is me voorlopig echt te heet.

Ik had me vandaag voorgenomen om wat door de kleine straatjes van 'the Old District' te wandelen.
Deze buurt, waar ik nu woon trouwens, heet ook wel 65 street. Elke straat heeft hier zijn eigen specialiteit, riet, tin, goud, eten,... Ze vergelijken het hier een beetje met Gilden. Elke straat zijn eigen beroep en gemeenschap.
De straat van mijn hostel is gespecialiseerd in tja... rommel mag je het natuurlijk niet noemen, maar het soort speelgoed dat je op de kermis krijgt bij het eendjes vangen. Van die plastic grapjes in felle kleuren, pistooltjes, actie helden, dat soort.
Wat verder op verkopen ze prachtige bloemen, het is jammer dat ik die niet kan meenemen. Bloemen in de meest prachtige kleuren, in boeket en los. Echt fantastisch
Deze buurt is de oudste buurt en vandaag heb ik goed opgelet, soms zie je echt nog heel mooie oude gevels. Af en toe een klein tempeltje in hele felle kleuren.

Ik heb me een paar sandalen gekocht voor binnen, van die sandalen die ze ook in Japan dragen. Een soort badslof, maar dan in riet en een mooi strak stuk stof om je voet onder te steken. Ik probeer er zo een foto bij te plakken...


Ze hebben hier ook heerlijke frisdrank, het heet O°, ik weet niet of het 0 of een O is. Maar het is koude groene thee, in verschillende smaken. Ik heb het voorlopig enkel bij Limoen gehouden, maar het is echt lekker verfrissend. Een flesje van een halve liter kost je ongeveer 5000 dong, 20 eurocent dus... Lekkerder en goedkoper dan de cola die je hier ook kunt krijgen!
Daarbij zou het nog gezond moeten zijn ook, maar dat zullen we dan nog wel merken.
Ze verkopen hier ook prachtige schaakborden met (zeggen ze toch) zelfgemaakte stukken. Heel erg mooi, in hout of in steen (stukken zijn van bot). Maar ook erg duur, nuja, tussen de 500 000 en 1 000 000, 20 tot 40 euro.
Misschien iets voor over een paar weken, ik kan dat moeilijk nu al gaan meeslepen hé?

Mijn trip ging eigenlijk naar het Historisch museum en het museum van de Revolutie. Twee klassiekers...
Op de weg er naar toe nog naar een soort shoppig center geweest. Hier kennen ze het fenomeen ook al, niet zo groot als Wijnegem Shopping Center maar toch. Binnen was alles duur, Westerse goederen kosten hier evenveel als thuis. Toch nog ergens een t-shirt gekocht, omdat het verkoopsmeisje zo bleef aandringen... de klassieke truk natuurlijk, maar ach, een blauw t shirt met tiger Beer erop voor 2 euro komt altijd nog wel eens van pas. Ze hoorde me helemaal uit, hoe oud ik was, of ik student was, of ik al getrouwd was... Je hoort het al, moeilijk om van af te geraken. Maar het is me toch gelukt!

Ben ook nog gaan eten in een Vietnamees eethuisje, niet één voor Westerlingen, maar voor de Vietnamezen zelf. Ik vroeg om krab soep. Maar dat ging niet, hoewel het op de kaart stond. Enkel kippensoep, maar dat wilde ik dan weer niet.
Ik kreeg op den duur een kom noodle soep, met opnieuw een soort van spinazie achtige groenten in. Volgens mij was het toch kippen bouillon, maar goed... De soep was in ieder geval erg lekker en m'n buik was weer gevuld.

Dan op naar het History Museum, prachtig gebouw in Chinees-Vietnamese stijl. De geschiedenis van de Vietnamese oermens, tot de revolutionaire boer. Meteen wordt het duidelijk dat de Vietnamezen altijd een bezet volk zijn geweest. De Mongolen, Chinezen, de Japanezen, de Fransen, Engelse en dan ook nog eens de Amerikanen...
Een echte Vietnameze identiteit ontbreekt dan ook, net zoals Vietnameze uiterlijke trekken. Het is allemaal een beetje een mix geworden. Het museum was prachtig en misschien ga ik er nog wel een keer naar toe, met m'n camera. Als je wat geld extra betaalt mag je er filmen! Er stonden prachtige gebakken potten, heel fijn werk, met gebroken glazuur (cracelé). Heel bijzonder! Ook nog Champa beelden, in zandsteen. In een stijl die mij deed denken aan Indië. Maar ik weet niet of dat helemaal juist is.

Na de history, de revolution! Een prachtig voorbeeld van hoe Vietnam zich wil profileren, het onderdrukte volk dat door constante strijd tegen de onderdrukker zich heeft weten te bevrijden... Heel veel wapens en grappige dingen als de microfoon waar Ho Chi Minh de onafhankelijkheids verklaring door heeft gespeechd. Allemaal van dat soort grapjes. Opnieuw worden alle onderdrukkers besproken en eindigen we in een lofzang op het communisme en in hoe goed Vietnam het nu economisch doet. Macquettes van bruggen en van de eerste televisie schermen die in Vietnam zelf zijn geproduceerd.

Toen weer op de terugweg een man die een babbeltje wilde doen en me vroeg waar ik vandaan kwam.
Belgium... ow Brussels
my daughter is going to Brussels, study.
Hoeveel kost het daar? Is het daar erg koud?
Het eindigde met ik wil je voorstellen aan mijn dochter. Of ik nu tijd had. Nee eigenlijk niet, want m'n benen doen nu al zeer.
Morgen? Nuja, ik was toch op zoek naar een babbeltje dus okee morgen. Om twaalf uur...
Praten over Brussel dan maar. Als hij morgen ook begint over trouwen ga ik wel heel duidelijk zijn!!

Zo, dat was mijn dag tot zo ver. Ik ga nu even genieten van de koelte en dan nog even lekker sap kopen voor vanavond.

Dag 2

Vandaag is een koude dag naar Vietnamese normen, het is maar 27°C...
Gisteren en eergisteren was het 35°C en dat verschil voel je!

Vandaag ging ik thuis wat proberen te werken, want Hai ging ook niet naar het buro. Hij moest eerst nog een paper afmaken voor we het veld in mogen. Een hele dag de tijd dus om wat slaap in te halen en wat rond te wandelen in de stad.
De andere dagen was ik te moe of was het al donker en was ik nog niet verder geraakt dan het einde van de straat.

Ben ondertussen juist terug van een wandelingetje naar het Hoan Kiem lake, een prachtig meer met enkele pagoden.
De wandeling ernaar toe liep door het oude centrum, erg mooi allemaal. Al zie je door de drukte en de vele winkels niet veel van de oude gebouwen. Aangekomen aan Hoan Kiem lake wordt je meteen belaagd door verkopers en mensen die je foto willen maken. Nee zeggen is niet genoeg, 2 of 3 keer ook niet. Dan vragen ze je snel waar je vandaan komt, zodat je toch weer aan de praat geraakt en hij ondertussen zoekt of hij toch niet iets voor je bij heeft...

Ik werd op mijn trip rond de vijver ook aangesproken door een aardige Vietnamese mevrouw (50+). Dacht eerst dat ze me ook iets wilde verkopen, maar ze wilde gewoon een babbeltje...
Ik heb haar kort verteld waarom ik hier was, ze was heel erg aardig!

Ondertussen is hier een stevige regen en onweersbui uitgebarsten...
Ik zit hier onder een iets stevigere variant van een golfplaten dak en het is een enorm kabaal!
kletterende regen en bliksem
Op het dak van een huis aan de overkant is een man bezig met een groot plastic scherm om een deel van zijn huis droog te houden. Hoop maar dat ik het droog houd!

Hoorde dat het in België ook zo warm was... zal de regenwolken naar jullie sturen!

...

Ondertussen is het onweer overgewaaid.
Het was stevig, maar niet abnormaal. De regenval zorgde even voor minder verkeer, maar dat duurde niet lang.
Het toeteren is er weer terug in al zijn hevigheid.
De regen heeft buiten het positieve verkoelende effect ook enkele nadelige effecten, zo zijn er verschillende vochtplekken op het plafond te zien. Maar gelukkig nog niet zo erg dat het er door drupt.
Ik geniet van de golf frissere lucht
al is fris hier altijd relatief en blijft er die vettige mix van stadslucht hangen.
Je plakt hier op het einde van de dag, letterlijk, en niet alleen van het zweet. Maar ook van al dat fijn stof en roet die aan je blijven plakken...

Dienstmededeling:
!! Heb net aan de instellingen zitten prutsen, nu zou iedereen een reactie moeten kunnen achterlaten zonder zicht eerst te moeten registreren. Als dit zou leiden tot teveel reactie van wildvreemde zet ik het terug af!!

de eerste volledige dag in Hanoi

Vandaag was een bewogen dag (hoewel ik natuurlijk nog niet veel vergelijkingsmateriaal heb)

Het begon allemaal met de verdwenen brommer van Hai. Die was in de tussentijd dat hij me was komen halen op mn torenkamertje verdwenen.
Gestolen zou je denken, maar nee!
Meegenomen door de politie omdat het ding op de stoeprand stond
en hai enkel parkeergeld heeft betaald voor een andere buurt. (je betaalt in Vietnam parkeergeld als je op de stoep wil parkeren, op straat kost het je niets)
Problemen dus!
de oplossing: we zeggen dat Jan de scooter van ons gehuurd heeft ( de domme westerling wist natuurlijk niet dat je daar niet mocht parkeren) want tegen Westerlingen is de politie veel aardiger. Want, er komt nog iets bij, Hai was zijn rijbewijs vergeten en dat zou hem veel geld hebben gekost als de politie ook daar achter kwam.
Ik dus achter op de brommer van een van de kerels van het hotel naar de politie.
Daar heb ik een tijdje op een bankje gezeten terwijl er een aantal mannen met grote petten en heel veel sterren op hun armen tegen me zaten te snaauwen...
Om een lang verhaal iets korter te maken,
na een half uur had Hai zijn brommer terug zonder al te veel geld kwijt te zijn en konden we weer verder op tocht richting IG.

Een ritje van een klein half uur door de drukke stad.
IG is een groep van grote 'moderne' gebouwen.
Waar we naar een reeks van bezoekjes aan director and bosses aankwamen op de 5 verdieping op het buro van Hai.
hai heeft nog 2 andere collega's, aardige mensen die nog slechter engels spreken. Ze praten alle 3 ook wat Frans. Frankrijk steekt enorm veel geld in het subsidiëren en promoten van Franse les in Vietnam. Hai moest gisteren na een dag op het buro nog naar de Franse les.

Aangekomen op het buro krijg ik een compter en moet ik op zoek naar mensen die ik zou willen interviewen.
probleem= contactgegevens
er is niet zoiets als een gele gids, en de emailadressen die je vindt zijn vaak fout of oude adressen.

Na veel zoeken was het tijd voor lunch,
in de cafetaria voor de Vietnamese studenten. Vietnamees van en voor VN'ers dus.

Lekker! en met stokjes...
rijst met iets dat leek op spinazie, gebakken pinda's , gebakken visjes
en soep van gember citroengras een beetje vis en een onbekende groenten.
Na lunch terug aan het werk, maar na vijf minuten was iedereen aan het snurken...
hilarisch, 3 snurkende mannen achter hun computer,

Na het werk terug naar huis
en daar zitten we dan
achter de computer
ik ga maar weer eens op zoek naar een hapje te eten

tot snel weer!

jan eindelijk in Hanoi

Vanmiddag eindelijk aangekomen in Hanoi, de warmste stad die ooit al heb bezocht.
Hai, mijn lokale promotor, stond klaar om me op te halen en op de eerste bus te springen.
Die was al zo goed als vertrokken, dus moesten we rennen. We stonden eerst aan een andere bus, waaruit de chauffeur net stond te plassen... vreemd gezicht!
Op die bloedhete bus was ik de enige Europeaan en een echte attractie dus...
maar de blikken waren zeker niet onvriendelijk.

Na onze bustrip volgde een te gekke tocht achter op de brommen bij Hai door de drukke stad Hanoi.
Ik kan het echt met niets vergelijken, probeer je voor te stellen:
heel heel veel scooters (doe dat aantal maal 2 en je bent er bijna) op een brede laan, zonder midden streep
zonder verkeerslichten (heb er al 3 gezien) en zonder echt duidelijke regels
een ware chaos, waar blijkbaar toch niets misloopt...

Hai stuurde soepel tussen diepe gaten, scheuren in de weg en trage brommers.
lekker spannend dus!
nog zo iets, mensen kijken hier niet in hun spiegels, maar reageren op de intensiteit van het getoeter achter hen
iedereen toetert hier en liefs zo veel mogelijk

Na deze woelige tocht kwamen aan
in Hanoi Classic hotel
een hostel dat helemaal niet lijkt op de folder online...
maar er staat een bed en er is airco, dus voor vannacht is het goed genoeg.

Ik heb juist een soort nasi besteld, rijst met wat groenten en omelet
maar echt veel honger is er door de warmte niet echt.

Van een jetlag heb ik voorlopig ook nog geen last, misschien morgen.
Op de lange vliegtuigreis hadden ze het eten snel aangepast aan Vietnam tijd,
dus zit ik al in het ritme.

ik ga nog even buiten een kijkje nemen, hoop dat het al wat frisser is...
maar dat zal wel niet!

Zo daar zijn we dan he!
ik kon het pas echt geloven toen ik voorbij een leger aan douane ambten was gelopen...
en ik had moeten beloven dat ik geen mexicaanse griep heb.

vanavond vroeg naar bed
tot morgen iedereen

Nog in België

Dit is een testberichtje,

om te zien hoe dit allemaal werkt...

Ik zit voorlopig nog gewoon in België en vertrek pas dinsdag 23 juni vanuit Parijs naar Hanoi.